Dan maar criteriums rijden in plaats van een driedaagse 2.2 koers op de Balkan dus.
Zaterdag de Koninginneronde in Beilen en zondag de Ronde van Elim. Naar beide koersen gingen we met de NWVG elite ploeg op de fiets heen om de nodige kilometers bij te trainen. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb me wel eens beter gevoeld voor ik aan de start stond maar desondanks was ik wel gemotiveerd om er iets van te maken. Omdat ik had bijgeschreven moest ik in Beilen helemaal achteraan staan en met een F1-start ben ik binnen 1 ronde (1,1 km) 110 man gepasseerd en zat ik in tiende positie. Even uithijgen en toen er een paar man sprongen lanceerde Cor mij ideaal naar de kopgroep toe. We waren weg met 5 man en met deze 5 man zouden we het peloton dubbelen. Vervolgens was er weer een groep van 17 aan het rondrijden met 4 NWVG'ers erin en ook zij dubbelden het peloton. Hier reden weer 9 man uit weg (jaja ingewikkeld!) en daar zat ik ook weer bij. Eigenlijk zat ik er voor zelfs, want 7 ronden voor het eind viel het stil en trok ik "Zoals Joop dat vroeger deed" door en sloeg ik een gat. Tot 1,5 ronde voor het eind kon ik het gat verdedigen maar door een inspanning van de overige rijders in de kopgroep werd ik teruggepakt. Frank Vreugdenhil zat nog bij deze groep en ik besloot om hem dan maar te helpen want ik zat toch al redelijk stuk. Ik counterde in de laatste 1,5 ronde nog twee uitlooppogingen en bolde als 9de over de streep. Frank kon een mooie podiumplaats (3de) bij schrijven.

Voor Elim had ik iets meer geluk omdat ik dit keer wel wat meer in het midden mocht opstellen. Ik had voorspeld dat het gelijk op een lint zou komen, wat ook gebeurde. Ik reed gelijk naar voren en zag dat Leander Schreurs al weer weg was (op de 12). Ik reed er met Fokke Postma naar toe (kopie van de eerste ronden in Beilen haha) en na ons sloten nog 13 man aan zodat we met 16 man rondreden, waarvan 5 NWVG'ers. We reden vrij hard rond en al gauw dubbelden we verschillende groepen. Een kilometer of 40 voor het eind brak het in de kopgroep en ik moest even alle zeilen bijzetten om het recht te zetten en mezelf van voren te houden. Zo kwamen we met 10 man voorop te zitten, met Henrik Abom en ik als vertegenwoordigers van Groningen erbij. Ik besloot rustig te blijven en op mijn sprint te gokken omdat ik de inspanning van Beilen en de reis nog voelde. Ik ging als eerste de laatste bocht in maar op het stuk wind tegen naar de finish konden nog twee mannen mij voorbijsprinten waardoor ik derde werd.