Ronde van Surhuisterveen
Nadat ik terug kwam uit Zweden stond eerst de ronde van Surhuisterveen op het programma (dinsdag 2 augustus). We kwamen maandag 's avonds om 1 uur terug, en de wedstrijd begon dinsdag om 3 uur alweer. Ik stond niet helemaal fris aan de start dus en het was ook nog eens bloedheet. Al vroeg in de wedstrijd reden 3 man weg. Ik zat niet mee en besloot te wachten tot een 2de groepje. Deze vertrok ook maar ik miste hem in eerste instantie. We reden er daarna met 3 man heen (Horring, Sent Tissingh en ik) maar we kregen plotseling de bel voor de laatste ronde van de jury. Daardoor kwamen we er net niet meer bij. Ik werd uiteindelijk 11de.

Ronde van Dalen
Zaterdag 6 augustus reed ik de ronde van Dalen. Een klinkerrondje door het beboste dalen, met 3 scherpe bochten. Voor de start hoopte ik dat het niet zou gaan regenen omdat het anders ongelofelijk glibberen zou worden. Vanaf de start was ik gelijk goed weg en zat ik mee in een kopgroep van 8. Na 4 ronden begon het echter verschrikkelijk te hozen, echt ongelofelijk. In achtste positie kon je de nummer 1,2,3 en 4 niet eens zien rijden zo bar was het. Ik ging heel rustig door de bochten en gebruikte de rechte einden om een beetje bij te komen. Na verloop van tijd werd het weer droog, het peloton (of wat daar van over was) kwam toen weer aansluiten. Het was een tactisch lastige koers omdat de mannen van Metec en Rene Hooghiemster elkaar in de greep hielden. De mannen van Metec reden Rene terug, en andersom. Het was dus moeilijk om weg te komen.
Uiteindelijk lukte het twee keer twee man om weg te komen, waardoor ik uiteindelijk voor plek 5 in de wedstrijd reed. Samen met Jan Bos van Piels gaf ik toen gas en reden we naar de nummers 3 en 4 in de wedstrijd toe. De nummers 1 en 2 bleven echter uit zicht en de samenwerking binnen ons groepje was niet optimaal. Ik werd tweede in de sprint van dit groepje en dus uiteindelijk 4de.

Bosbergronde van Appelscha
Daags na de ronde van Dalen stond de ronde van Appelscha op het programma. Een door het bos beschutte omloop van 3 km over de...Bosberg. Glooiiend parcours dus, weer eens wat anders. Het was een zeer snel rondje en het tempo lag vanaf de start gelijk hoog. Ik kon mezelf goed handhaven en aantal keer meespringen. Toen er 4 man wegreden was ik echter even niet attent, net als de rest van de NWVG'ers. Toen de voorsprong van de 4 45 seconden was zetten we dan ook een achtervolging op. We wisten het gat tot 12 seconden te dichten terwijl vooraan twee man moesten lossen. Helaas was daarna de puf bij het team eraf. Het was hollen en stilstaan en we kwamen niet meer dichterbij. In de laatste 2 ronden ging het nog ongelofelijk hozen (ALWEER) waardoor de laatste 2 bochten zeer glad werden. Ik besloot geen risico te nemen en liet voor beide bochten een gaatje vallen. In de laatste bocht schoven de 7 man voor mij onderuit, waarbij Atzori heftig tegen een paaltje aanklapte en zelfs naar het ziekenhuis moest. Ik kon echter remmen en erlangs sturen, uiteindelijk werd ik 11de.

Gouden Pijl Emmen
Over de Gouden Pijl kan ik kort zijn. Dit was de meest zinloze koers die ik dit jaar gereden heb. Ik had best goede benen, maar moest helemaal achteraan opstellen. Toen ik na 2 ronden voorin was, was er al een kopgroep van 5 man weg met 30 seconden voorsprong. Ik besloot dan maar rustig aan te doen en op een 2de groepje te gokken. 5 ronden voor het einde reed ik echter lek en had ik geen ronde vergoeding meer waardoor mijn koers afgelopen was. 
Het enige positieve was een mooie foto van Rudie Wiersma: