Koppenberg vs. De Groot & Merx: 1-0   (04-05-2010)

Nadat ik na de Ronde van Hoogland met Sander naar Utrecht gereden was (met de verwarming op 26 graden) hebben we daar eerst even goed gegeten en een route uitgezet naar Kluisbergen, waar we de auto zouden neerzetten. Tassen in pakken, op tijd op bed en maandag gelijk weer vroeg op en in de auto. De weervoorspelling beloofde al niet veel goeds en dit veranderde onderweg niet....Het bleef maar donker en regenen...
Na twee uur rijden (verwarming weer op 26) waren we er ook al en konden we omkleden. Drie paar overschoentjes en vier truitjes verder konden we op de fiets stappen voor een tocht. In de auto hadden we al gepraat over wie er nou met dit weer zou gaan fietsen en we kwamen tot de conclusie dat dit echt weer voor bikkels was, zoals Leif Hoste of Stijn Devolder (en wij). Toen we van de parkeerplaats de hoofdweg opdraaiden zagen we voor ons een blauwwit QuickStep tricootje, het zal toch niet.....En ja hoor het was inderdaad Stijn Devolder die in de regen aan het trainen was in Vlaanderen. En wat hij reed toch op een soepel verzetje heuvelop!
Wij lieten ons door deze bravoure niet van de wijs brengen en kozen er dan ook voor om linksaf te gaan waar Stijn rechtdoor ging. Daar pikten we een Ronde van Vlaanderen route-bordje op en dat hebben we maar gevolgd. Deze route leidde ons onder andere over de Taaienberg, de Eikenberg, de Kapelleberg, Nokereberg, de kasseistrook bij Mater en nog veel meer klimmetjes en stroken. Het was echt heel mooi fietsen, super veel draaien en keren en elke keer weer een verrassing wat voor obstakel je nu weer moet overwinnen. De tijd vloog ook voorbij en voor we het wisten zaten we 3,5 uur op de fiets. We besloten om sowieso de Koppenberg te gaan pakken al zou het heel erg moeilijk worden omdat hij waarschijnlijk erg nat zou liggen. Na flink wat gezoek hadden we hem eindelijk gevonden en konden we vol omhoog.....totdat.....mijn achterwiel begon te slippen, ik steeds kleiner moest schakelen, ik van links naar rechts begon te slingeren, m'n achterwiel nog meer begon te slippen, ik niet meer kleiner kon schakelen, ik bijna voet aan de grond moest zetten....bijna voet aan de grond.....bijna omvallen....en ja hoor daar gebeurde het, ik moest voet aan de grond aan zetten. Dit is me nog nooit gebeurd dat ik op een klim moest afstappen......Verslagen door de Koppenberg. Ik keek achterom om te zien wat Sander aan het doen was en die zag ik ook z'n achterwiel rondjes laten draaien zonder omhoog te fietsen waardoor hij ook moest afstappen. We hebben nog wel geprobeerd om weer op te stappen maar het was gewoon te nat. We besloten dat we sowieso een keer zouden terug keren om deze deceptie te doen vergeten! Na dit avontuur hadden we er 4 uur opzitten en we besloten toen ook om weer terug te gaan naar de auto omdat we nu wel koud begonnen te worden. Na 4,5 uur laadden we de fietsen weer in de auto om weer richting Utrecht te rijden (verwarming op 26). Daar heeft Sander nog een goede pasta bereid en kon ik deze periode van trainen moe maar voldaan afsluiten!