Omloop Schin op Geul

Na de malheur in Venhuizen en Roden stond op zondag 17 juli de Omloop Schin op Geul op het programma. Typisch zo'n wedstrijd waar je gewoon super goed in orde moet zijn op alle vlakken, want op 160 km klimmen en dalen in het Zuid-Limburgse land is er geen tijd voor geouwehoer. 's Ochtends even lekker een autoritje van dik 3 uur, fietsje uit de bus, even warm rijden op de eerste klim (benen voelden verrassend goed) en vooraan staan bij de opstelling voor de start.
Toen de wedstrijd vrijgegeven werd was er gelijk een valpartij waardoor het weer geneutraliseerd werd. Ik zat mooi vooraan, maar werd weggedrukt waardoor ik ergens op plek 80 zat toen de wedstrijd definitief vrijgegeven werd. Er werd gelijk vol doorgetrokken waardoor alles op een lint kwam. Ik kon goed volgen en toen het even stilviel reed ik gelijk naar voren. Er was inmiddels een kopgroepje weg met daarbij namens ons Bram Wegter. Op de klim naar Walem werd er vol doorgereden. Toen ik omkeek, zag ik allemaal breuken in het peloton. Ik zat echter nog steeds mooi bij de eerste tien en de benen voelden nog goed. Er werd vol doorgereden en de breuken bleken definitief te zijn. We waren nog met ongeveer 45 man over, en toen ik flink wat auto's achter ons zag wist ik dat we definitief weg waren. Het deurtje bleef achteraan open staan, en ik kon mezelf goed handhaven van voren. De kopgroep werd teruggepakt en toen er daarna 6 man sprongen was ik attent. We reden een ronde of 2 vooruit toen de rest weer op ons terug kwam. Het aantal renners in de wedstrijd was gereduceerd van 180 tot slechts 25 nu! Van Ooijen van Piels sprong weg, en ik sprong weer mee. We bleven een tijdje voor de groep, maar het was nog 4 ronden. We kregen aansluiting van een man van de Rijke, en ik dacht dat dit wel eens de slag kon zijn. De twee grote ploegen in de wedstrijd hadden iemand voorop, en ik zat mee! Helaas werden we op de klim naar Walem weer teruggepakt en begon het spel overnieuw. Ik bleef attent, maar toen 2 ronden voor het eind ze demarreerden op de klim moest ik passen, het was net even teveel. Ik kon mezelf echter herpakken een halve ronde later en reed samen met Horring en Wildeman weg. Er reden 7 man voor ons, dus we reden voor plek 8. We hielden tempo en liepen sterk in op de 4 man voor ons, waar hier kwamen we net niet meer bij. Horring reed op de laatste klim voor de finish nog bij mij weg, en ik reed bij Wildeman weg. Zo kwamen we over de finish, en ik was dus 9de en eerste clubrenner in deze zware wedstrijd. Uiteindelijk reden 23 man de gehele wedstrijd uit. 
Na afloop hebben we nog gegeten bij de Wok in Margraten en om 12 uur was ik weer thuis!