Update 12-08-2010

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier een stukje geschreven heb, maar als ik op vakantie ben dan ben ik op vakantie en dan ga ik niet achter een laptop of computer zitten de hele tijd dus vandaar! 
Het was een mooie week in Gijon (Asturie) en het was ook een mooie bruiloft van Niek (de broer van Kirsten) en zijn spaanse Veronica! In de week voorafgaand aan de bruiloft hebben Kirsten en ik de stad Gijon verkend en zo en nu dan wat gefietst. Een leuke verrassing was dat de familie van Veronica een paar bergen in de omgeving had uitgezocht waar wij tegen op konden gefietst. Zo hebben Kirsten en ik Lagos de Covadonga (De Twee Meren) beklommen! Dit is een klim die ook vaak gedaan wordt in de Vuelta. Hieronder staat een grafiekje van de berg en een plaatje:

(Gezicht vanaf de top)

Nadat ik met Kirsten omhoog gereden was ben ik afgedaald en nog een keer omhoog gereden, in totaal 2x dus. Dit was wel echt een pittige training! Ik heb gelezen dat de Lagos de Covadonga wordt bestempeld als zwaarder dan Alpe d'Huez. Deze heb ik nooit gereden maar Lagos is wel zwaar met een heel stuk 19%. 
Maar dit was niet alles, want de familie van Veronica had ook nog een andere klim uitgezocht: El Angliru! Deze kwam mij wat bekender voor maar ik had niet gedacht dat ze ooit een weg zouden aanleggen tegen een berg omhoog die zo steil was. Ze hadden mij nog gewaarschuwd, als ik een bordje halverwege de klim tegenkwam waarop stond: Cuestas de las Cabernes (Pad van de Geiten) dan zou het pas echt steil worden. Totaan dat bordje was het prima te doen maar de 6 km naar de top vanaf daar waren echt bijna niet te doen. Bijna alles 20% of meer! Toen ik op een gegeven moment een stuk 13% reed dacht ik: "Ah dat is lekker, even lekker draaien!". 
Al met al dus wel een paar goede trainingen kunnen doen, al waren de stukken buiten de stad Gijon meestal gelijk al heuvelop tot in de tientallen procenten (!) waardoor het soms moeilijk was om een herstel training te doen. Hieronder staan een aantal foto's van de Angliru:

In de verte wacht de Angliru (bovenste 2/3 stuk lag in de mist!)


Pad van de Geiten (al was Pad van de Duivel ook een goede benaming geweest!)


Dit bordje demoraliseert zwaar!



Op de top boven de wolken!


Bewijs dat ik boven ben geweest!


24% helling afdalen met 15 meter zicht, spannend!

Ik dacht toen ik 1 augustus terug kwam al wel redelijk snel weer te kunnen starten in de wedstrijden maar helaas gooide een virus roet in het eten. Mijn maag keerde zich enkele dagen binnenstebuiten waardoor Surhuisterveen afgezegd moest worden. Met slappe benen stond ik aan de start in Dalen waar ik op een beetje handigheid toch nog redelijk mee kon doen. Ik was niet goed genoeg voor de kopgroep en de tweede groep en in het sprintje van het peloton werd ik vijfde. In de uitslag werd ik als 19de genoteerd, een plek waar ik niet ontevreden mee was na een week ziek zijn.
Dinsdag stond dan de Gouden Pijl op het programma. Hier ging het alweer een stuk beter dan in Dalen al merkte ik dat ik nog wel wat kracht tekort kwam. Ik kwam op 3/4 van het eind nog in een mooi kopgroepje terecht waarmee we een aantal ronden wegbleven maar we werden helaas weer terug gepakt. 1,5 ronden voor het eind ben ik nog weggereden om naar de 3 leiders toe te springen maar ik kreeg het net niet dicht en werd weer opgeslokt door het peloton in de laatste 500 meter. Een beetje mee sprinten leverde een 21ste plek op. 
Vandaag (donderdag) staat de Parkstadronde van Veendam op het program en komend weekend een criterium in Zwaagwesteinde en Rondom de Bult van Usquert. Eigenlijk zou ik naar de Bergomloop Simpelveld gaan maar ik heb daar niet zoveel te zoeken als ik niet 100% in orde ben en dat ben ik niet. Daarom dus maar criteriums en Rondom de Bult is natuurlijk altijd mooi want dat is vlakbij Warfhuizen op 't Hoogeland!

Nog 2 platen van Rudie Wiersma gemaakt tijdens de Gouden Pijl: