Verslag NK Wielrennen

Vrijdagmiddag 25 juni ben ik samen met ploegleider John Kerstholt, Jo Piels-renner (en tevens lid van de NWVG) Bert-Jan Lindeman, en Adrie Lindeman die mee zou gaan als verzorger/mecaniecien/toeschouwer afgezakt naar het zuidelijke Limburg. We verbleven daar in een hotel in Stein zodat je dan optimaal uitgerust aan de start kunt verschijnen bij een zware wedstrijd als het NK. We waren op tijd weggegaan zodat we in vrijdagmiddag het rondje nog even konden verkennen. Het was warm, zonnig weer wat altijd positief is en het rondje was ook mooi. In totaal hebben we hem 2x gereden en ik kwam tot de conclusie dat vooral het stuk na de Maasberg, een kasseienklim) een "vies stukje" is. Als de kasseien afgelopen zijn denk je dat je al boven bent maar de klim loopt dan nog even vies door!
Vrijdagavond hebben we ons tegoed gedaan een Limburgs Buffet zodat ik vrijdagavond naar bed kon gaan met de beentjes op lichte spanning en de maag goed gevuld met Limburgs spijs.
Zaterdagochtend ging de wekker om 6 (!) uur want ik moest al om negen uur starten. Om kwart over 6 zat ik aan een pittig ontbijt en het was behoorlijk werken om alle koolhydraten binnen te krijgen. Ik ben niet een man die om kwart over 6 spaghetti gaat zitten eten dus ik hield het gewoon bij sneden brood met jam.
Nadat alles in orde gemaakt was zijn we naar het parcours gegaan waar ik nog even gepraat heb met de mannen van Koopmans-Cube die mij zouden verzorgen gedurende de wedstrijd omdat je een bepaald aantal renners in je team moet hebben voordat je een auto op het parcours mag hebben en een verzorger langs de kant. Ik had bedacht dat ik in het begin niet teveel zou doen en zou zorgen dat ik er bij zou blijven en dan in de laatste 3 ronden mezelf op de eerste rijen van het peloton zou zetten om te kunnen springen.
Het werd een lastige, slopende koers waarbij het eerste uur afgeraffeld werd met 44.0 km/h. Ik had niet echt moeite om te volgen en zat rustig in de buik van het peloton. Na een tijdje reed er vooraan een kopgroep weg maar onder impuls van de Rabo en Van Vliet ploegen die met 17 respectievelijk 11 man in koers zaten werd het gat weer gedicht. Het was niet aan mij om vroeg de kaarten op tafel te leggen dus ik hield me rustig. Eigenlijk heb ik dat de hele wedstrijd gedaan dus daar valt niet zo heel veel interessants over te vertellen, behalve dat na 2,5 tot 3 uur bij een aantal de warmte en de snelheid er aardig begon in te hakken. Het werd ook wat "stiller" in het peloton. Er werd op een lint gereden en er werd niet meer gecommuniceerd, iedereen zat onderin de beugels en volle bak te geven. Dit vind ik altijd gevaarlijk want als er dan een gat valt kun je zo maar er achter zitten. Dit was dan ook het sein om naar voren te gaan op schuiven. Daar aangekomen zag ik dat er 10 man waren weggereden, dit bleek de uiteindelijke koproep te zijn. Ze waren al redelijk snel op een gat maar ze bleven wel redelijk in de buurt. Toen we voor de een na laatste keer de Adsteeg opdraaiden zat ik in 2de positie en ik besloot omhoog door te gaan trekken. Ik kwam vooruit op het peloton door op de Adsteeg en vanuit de achtergrond kwamen er 3 man aan. Op kop zat iemand van Rabo en ik had even moeite om aan te pikken omdat de Raboman even een tandje harder doortrok dan ik. Daarachter kwamen echter nog 3 man aansluiten waar ik bij kon aanpikken. Wij 4 pikten gelijk aan bij de 3 voor ons en we hadden een gaatje. Het draaide redelijk maar na een paar kilometer werden we onder impuls van Van Vliet weer teruggepakt. Het viel even stil en dit was voor mij het sein om gelijk weer te gaan. De kopgroep was op de rechte weg voor ons weer in zicht en ik dacht: Ja ik moet nu toch iets doen, en ik besloot om hem maar op de 13 te leggen. Ik kon mijn voorsprong voor het peloton wel redelijk vasthouden maar ik wist wel dat er nog wel wat bij moest komen. Er werd wat gesprongen en we waren even los maar uiteindelijk kwam het peloton weer terug. Hierna heb ik even uitgerust om het daarna weer te proberen. Ook hier was ik een tijdje los maar werd toch weer teruggepakt. Naar de aanloop richting de Maasberg werd het op een lint getrokken en had ik even moeite om mijn plekje vast te houden door de inspanningen van even daarvoor en kwam ik midden in het peloton te zitten. Richting de Adsteeg viel het uiteraard niet meer stil en ik had wel door dat ik geen 30 plekken meer ging goed maken voor een top20 notering dus ik ben gewoon hard omhoog gereden om mijn plekje vast te houden. Uiteindelijk ben ik 61ste geworden. Ik was behoorlijk tevreden over het feit dat ik een NK op een lastig parcours met twee klimmetjes erin uitrijd en dan in de finale ook nog wat over heb. Dit biedt perspectief voor de volgende koersen en de volgende koers van dit kaliber in het speciaal natuurlijk! Bert-Jan reed een sterke koers en werd uiteindelijk 13de! Wederom een goede prestatie van hem. 
We hebben daarna nog gekeken bij de dameskoers om 's avonds nog een avondmaaltijd van 4 uur (2 gangen) te nuttigen bij het hotel. Daarna zijn we spoedig huiswaarts gekeerd!
Voor vandaag staat de Ronde van Paiz' op het programma, de eerste dag van de Zesdaagse Noordenveld-Westerkwartier. Ik hoop dat ik een beetje goede benen heb nog vandaag en komende dagen en dan zullen we zien of ik hier wat vooraan mee kan doen! Ik denk dat dat wel moet gaan lukken dus ik zal hier elke dag een verslag plaatsen! Gegroet vanuit het zonnige Groningen

De plaatjes van gister:

Demarrage boven op de Adsteeg (foto van Sander Slager)
(later meer foto's!)