Ronde van het Ronostrand (31-05-2010)

Regen, onweer en harde westenwind was er voorspeld voor zondag. En alhoewel we met een waterig zonnetje naar Roden reden konden we in de verte de grijze luchten al zien komen aandrijven. Mij maakt het in ieder geval niet uit in wat voor omstandigheden ik moet koersen maar zoals het gister regende vereiste toch wel enige stuurmanskunsten.
Voor de start hadden we afgesproken dat we in koppels bij elkaar zouden blijven en zo gegroepeerd mogelijk zouden gaan rijden. Samen met Adriaan Helmantel vormde ik de Hoogelandster combinatie en ik bleef dan ook zoveel mogelijk bij hem in de buurt. De andere vier (Cor, Bram, Frank en Niels) reden ook zeer attent voorin waardoor we vaak met zes man voorin zaten. De eerste ronde van 31 km was vooral glibberen en overeind blijven en toen waaide het nog niet echt. Het werd echter steeds droger en hoe droger het werd hoe harder het ging waaien. We konden het zo meerdere keren op de kant trekken waarbij het peloton ook een aantal keer brak. De stroken op de kant waren echter niet lang genoeg om een definitieve breuk te kunnen forceren. 
Toen we voor de derde keer de spekgladde klinkers van de Peizerweg bij Winde opdraaiden was er ergens in het peloton een valpartij. Hierdoor brak het op verschillende plaatsen en kwamen er 16 man los van het peloton. Ik draaide als 2de deze weg op dus ik zat goed vooraan en dus mee met de groep, net als Niels. Frank lag helaas bij de valpartij op de grond en de anderen moesten in de remmen. Vooraan zaten we dus met twee man, net als de formatie van Gaul! en Kanjers voor Kanjers. Voor de rest waren het allemaal eenlingen, maar de eenlingen waren wel bijna allemaal renners van sponsorploegen die uitkwamen voor hun club. Het waren 4 man van Line Lloyd (waarvan twee uitkwamen voor Kanjers voor Kanjers), twee van Ruiter (Steigenga en Lormans) en Zijlstra van Koga die uitkwam voor Otto Ebbens. Ook zaten Bram Slager en Alex de Lange erbij, met Josbert de Vries erbij gerekend vier oud-TH'ers en dat is altijd mooi. Het was een sterke groep en het draaide gelijk vrij goed.
De wind kwam steeds verder opzetten en de oorspronkelijke 16 man werden ook steeds verder uitgedund. Ik kon me vrij goed handhaven in deze groep. We kregen via de motor te horen dat het achteraan ook uit mekaar aan het vallen was en dat we op 1 minuut + zaten. Toen we het bord met de 25 km zagen was het duidelijk dat uit onze groep de winnaar zou komen en konden we een finale gaan rijden. 
Het werd een paar keer flink op de kant gegooid en door onoplettendheid (achter de verkeerde persoon) en toch ook wel een moment van even niet fris zitten verloor ik op de zware klinkerstrook tussen Langelo en Lieveren even de aansluiting. Ik dacht bij mezelf: "Merx, ongelofelijke kl**tz*k dat je bent, je gaat hier niet de hele dag in de kopgroep zitten en dan op 20km eraf geblaft worden". Gelukkig kon ik mezelf toen herpakken en weer aansluiting maken. Ik besloot om vanaf toen alerter te zijn en zoveel mogelijk op het wiel van Steigenga te rijden. Er kwamen vanaf toen een paar keer een aantal scheurtjes in de groep waarvan Niels het slachtoffer was. Hij kon er wel weer bijkomen maar het had hem flink kracht gekost.
De mannen van Line Lloyd lieten niemand wegrijden en omdat de laatste 5 km wind tegen was besloot ik dat ik wegspringen in de laatste km zinloos en beter mijn benen kon sparen voor de sprint. Ook hier probeerde ik weer het wiel van Steigenga te zoeken maar in de laatste bocht kon ik zijn wiel niet meer vinden. Ik moest buitenom mijn eigen sprint rijden en kon uiteindelijk 6 man achter mij houden en moest er 4 voor laten gaan dus ik was vijfde. Steigenga won uiteindelijk en Niels werd moegestreden 11de.
Het was natuurlijk jammer dat ik in de sprint niet meer het podium kon halen maar met mijn eerste topvijf notering in een klassieker tussen al dit LSE-geweld (ik was de eerste echte clubrenner) ben ik op zich wel blij. Het doel voor volgende keer is dan ook minimaal podium. Als club zijnde wonnen we het ploegenklassement omdat er in het tweede peloton/groep Frank en Adriaan nog vooraan finishten waardoor we vier renners in de punten hadden. We staan nu eerste met bijna 100 punten los dus dat zit wel goed. Op naar de volgende klassieker!

- Klik hier voor de reportage van TV Noord over de Ronde van het Ronostrand
- Klik hier voor de reportage van TV Drenthe 

Foto's (met dank aan mevrouw Schurer / www.wvdekannibaal.nl):
 
Op kop van het peloton
 
In de kopgroep
 
Naar het wiel van Sierd Steigenga
 
Vijfde in de eindsprint